Τρίγωνο των Βερμούδων

Το Τρίγωνο των Βερμούδων ή Τρίγωνο του διαβόλου, είναι μια περιοχή στο δυτικό τμήμα του Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού. Περιβάλλετε από τις περιοχές Μαϊάμι της Φλόριντα, το Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο και τις νήσους των Βερμούδων και εισέρχεται στο ρεύμα του Κόλπου. Πρόκειται για ένα ποτάμι μέσα στη θάλασσα το όποιο χαρακτηρίζεται από θερμοκρασία υψηλότερη κατά 10 βαθμούς από τα νερά του ωκεανού  και από αυξημένη περιεκτικότητα σε αλάτι. Αυτή η διαφορά θερμοκρασίας ανάμεσα στο ρεύμα και στα γύρω νερά πολύ συχνά δημιουργεί ένα στρώμα ομίχλης το οποίο οριοθετεί τη διαδρομή που ακολουθεί το «ποτάμι μέσα στη θάλασσα». Κύριο χαρακτηριστικό του τριγώνου είναι ο μεγάλος αριθμός εξαφανίσεων που σημειώνονται σε αυτή την περιοχή.

Μορφολογία και χαρακτηριστικά της περιοχής

Η περιοχή του Τριγώνου χαρακτηρίζεται από μεγάλα βάθη ωκεανού και ιδιαίτερα μετεωρολογικά φαινόμενα. Ο καιρός είναι ιδιαίτερα ευμετάβλητος και απρόβλεπτος. Ένα άλλο φαινόμενο της περιοχής είναι κυκλώνες που αναπτύσσονται και παρασύρουν μάζες νερού σε ύψος αρκετών δεκάδων, ή και εκατοντάδων μέτρων, απειλώντας αεροσκάφη που πετούν χαμηλά.

Οι καταιγίδες της περιοχής φορτίζουν την ατμόσφαιρα με στατικό ηλεκτρισμό, σε βαθμό μεγαλύτερο από το συνηθισμένο, με αποτέλεσμα να είναι πιο συχνή η εμφάνιση του φαινομένου της Φωτιάς. Αυτό το φυσικό φαινόμενο συνίσταται στη δημιουργία ενός αδύναμου φωτός στο περίγραμμα αντικειμένων, κατά τη διάρκεια καταιγίδων. Το φαινόμενο έχει παρατηρηθεί στις προπέλες πλοίων, τα φτερά αεροπλάνων, αλλά και σε κτίσματα στη στεριά.

Θεωρίες και γεγονότα

Καθημερινά ερευνητές και επιστήμονες ανακαλύπτουν ναυάγια και αεροπορικά ατυχήματα τα όποια προσπαθούν να ερευνήσουν αλλά πολλά από αυτά παραμένουν ανεξήγητα.

Τα περιστατικά είναι δεκάδες και αφορούν πλοία ή αεροπλάνα που χάθηκαν κυρίως από το 1950 και μετά. Ωστόσο γνωστή είναι μία ιστορία που συνέβη το 1840 και αφορά ένα γαλλικό πλοίο, το οποίο όταν ανακαλύφθηκε κοντά στην Κούβα δεν παρουσίαζε σημάδια φθοράς , ενώ ανεξήγητο παραμένει τι απέγινε το πλήρωμά του. Άλλες εξαφανίσεις αφορούν πολλά επιβατικά και πολεμικά πλοία ή αεροσκάφη, ενώ αξίζει να αναφέρουμε ότι έχουν χαθεί τα ίχνη ακόμα και από βομβαρδιστικά αεροσκάφη. Στα περιστατικά συμπεριλαμβάνονται και εξαφανίσεις ιδιαιτέρως μεγάλων πλοίων, όπως το Marine Sulphur Queen, μήκους 170 μέτρων, των οποίων το ναυάγιο, δεν μπορεί εύκολα να αποδοθεί στις καιρικές συνθήκες. Γεγονός είναι, επίσης, ότι πολλά από τα πλοία ή τα αεροπλάνα που έχουν εξαφανιστεί στο Τρίγωνο ήταν ιδιωτικά με χρήστες αμφιβόλου ικανότητας και εμπειρίας. 

Για τα γεγονότα αυτά δεν υπάρχει μια ομόφωνη ερμηνεία για την εξήγηση τους. Έτσι διατυπώνονται τρεις θεωρίες:

1. Η πρώτη υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει κάτι αξιοπερίεργο στην περιοχή. Οι υποστηρικτές αυτής της άποψης αποδέχονται τον αριθμό των ανεξήγητων ναυαγίων και αεροπορικών ατυχημάτων ως φυσιολογικό, λαμβάνοντας υπ' όψιν τη μεγάλη πυκνότητα των θαλάσσιων και εναέριων δρομολογίων που διέρχονται από την περιοχή ή εκτελούνται εντός αυτής. Σημειώνουν επίσης ότι μεγάλος αριθμός των αεροσκαφών και πλοίων είναι ιδιωτικής χρήσης, με ότι αυτό συνεπάγεται, για την εμπειρία των χειριστών
2. Η δεύτερη τάση αποδέχεται ότι πράγματι η περιοχή παρουσιάζει υπερβολικό αριθμό ανεξήγητων συμβάντων, προσπαθεί όμως να τα εξηγήσει με βάση τη λογική και την επιστήμη. Η θεωρία αυτή υποστηρίζει ότι πίσω από τα συμβάντα βρίσκονται τα ιδιαίτερα φυσικά χαρακτηριστικά της περιοχής και οι μετεωρολογικές συνθήκες που επικρατούν όπως το Ρεύμα του Κόλπου και τα μικρότερα επιφανειακά και υποθαλάσσια ρεύματα. Ακόμα το απότομο φαινόμενο της πυκνής ομίχλης λόγω θερμοκρασιακών .
3. Τέλος, υπάρχει η τρίτη τάση σύμφωνα με την οποία η απάντηση στο μυστήριο του Τριγώνου δεν πρέπει να αναζητηθεί στα πλαίσια της γνωστής, επίσημης επιστήμης αλλά πέρα από αυτή. Μεταξύ των πιο δημοφιλών θεωριών βρίσκεται η σύνδεση των σημερινών φαινομένων στην περιοχή με τον αρχαίο, μυθικό πολιτισμό της Ατλαντίδας. Μέχρι σήμερα καμία άποψη δεν έχει επαρκώς τεκμηριωθεί ώστε να δίνει με σαφήνεια και πληρότητα το γεωγραφικό και πολιτισμικό στίγμα της χαμένης ηπείρου.

Η θεωρία που συνδέει την Ατλαντίδα και το Τρίγωνο των Βερμούδων βασίζεται στην άποψη ότι στο βυθό της θάλασσας, κάτω από την περιοχή όπου συμβαίνουν οι ανεξήγητες εξαφανίσεις, βρίσκονται οι πηγές ενέργειας της Ατλαντίδας. Μεγάλοι ενεργειακοί κρύσταλλοι, οι οποίοι επέζησαν της καταστροφής της ηπείρου, έχοντας υποστεί σημαντικές ζημιές.